Niet elk wandelpad is hetzelfde en dus niet voor elke wandelaar even geschikt. Factoren zoals effenheid, breedte, oppervlakteafwerking, steilheid en erosie hebben een grote invloed op de geschiktheid van een pad voor verschillende groepen mensen. Om elke wandelaar het juiste pad te kunnen aanbevelen, is het belangrijk om alle paden uniform te classificeren. Helaas is er in de Alpenlanden geen uniform systeem. In Oostenrijk hebben verschillende bondslanden zelfs verschillende indelingen.
Voor héél Zwitserland heeft de SAC (Schweizer Alpen-Club) wandelroutes in verschillende categorieën ingedeelt. Deze indeling wordt langzaam maar zeker overgenomen door de DAV (Deutscher Alpenverein) en ÖAV (Österreichischer Alpenverein).
Tussen de verschillende landen is er een deels overlappende kakofonie van kleuren en gradaties. Het Duitse blauw is zwaarder dan bij de Oostenrijkse wandelroute. Het Duitse zwart zit in dezelfde zwaarte als het Zwitserse wit-blauw-wit. Waarbij het Duitse blauw weer overeenkomt met het Zwitserse geel. Op de site van de Duitse alpenvereniging is daar meer informatie over te vinden.
Vanaf T3 (rood) beginnen de wandelroutes technisch te worden. Delen hiervan kunnen met kabels en touwen gezekerd zijn. Voor sommige onervaren wandelaars kan T3 al te lastig zijn. De kwalificatie heeft altijd betrekking op het moeilijkste deel van de route, het is dus een maximum geen gemiddelde.
T1 – Dalroute – geel 
Zijn breed, gemakkelijk beloopbaar en vormen geen risico op vallen. Ze zijn meestal beloopbaar met gympen, oriëntatie is eenvoudig. Voorkennis is niet nodig.
- Italië: T – Turistico of ‘passegiata’
- Duitsland: W – Wanderweg / Talweg, geen kleurmarkering
- Oostenrijk: meestal blauw gemarkeerd. In de Allgäu en Voralberg geel. Tirol geen kleurmarkering
T2 – Eenvoudige bergroutes – rood 
Zijn meestal smaller en kunnen steil zijn. Ze hebben geen of slechts enkele doorgangen waar valgevaar bestaat. Wandelschoenen worden aanbevolen, evenals kaarten ter oriëntatie.
- Italië: E – Escursionistico
- Duitsland: B of BW – Bergwanderweg, blauw
- Oostenrijk: meestal rood gemarkeerd. In de Allgäu en Voralberg als in Zwitserland.
T3 – Middelzware bergroutes – rood
Zijn meestal smal en vaak steil. Ze leiden deels door ongebaand terrein, over grind en rotsen. Er kunnen passages inzitten waar je serieus kans hebt naar beneden te donderen, evenals korte, gezekerde wandelpassages. Goede schoenen en oriëntatiekaarten zijn een must, net als een eerste ervaring in alpine terrein.
- Italië: E – E/EE – Escursionisti esperti
- Duitsland: EB – Erfahrene Bergwanderer. rood
- Oostenrijk: meestal rood gemarkeerd. In de Allgäu en Voralberg als in Zwitserland.
T4 – T6 – Zware bergroutes – blauw 
Zijn smal, steil en op sommige plaatsen bestaat er een risico op vallen. Vaak moeten verzekerde looppassages en/of eenvoudige klimtrajecten worden overwonnen. Tredzekerheid en geen hoogtevrees zijn essentieel, evenals geschikt schoeisel en ervaring in alpine terrein.
- Italië: EE / Sentiero Alpinistico
- Duitsland: BG – Berggänger, zwart
- Oostenrijk: Alpine route, meestal zwart gemarkeerd. In de Allgäu en Voralberg als in Zwitserland.
T4
Zijn smal, steil en op sommige plaatsen bestaat er een risico op vallen. Ze leiden vaak door onbegaanbaar terrein, over grind, steile rotsen, grashellingen en, afhankelijk van het seizoen, ook firn. Vaak moeten verzekerde looppassages en/of eenvoudige klimtrajecten worden overwonnen. Tredzekerheid en geen hoogtevrees zijn essentieel, evenals geschikt schoeisel en ervaring in alpine terrein.
T5
Hier is de kans op vallen zeer groot. Ze leiden vaak door onbegaanbaar terrein, over met gras begroeide hellingen en firnvelden. Vaak moeten verzekerde looppassages en/of klimgebieden worden overwonnen. Tredzekerheid en hoogtevrees zijn essentieel, evenals geschikt schoeisel, een goed richtingsgevoel en ervaring in alpien terrein. Elementaire kennis van het gebruik van alpine technische hulpmiddelen is ook belangrijk.
T6
Verzekerde looppassages en/of klimtrajecten tot moeilijkheidsgraad II moeten vaak overwonnen worden. Tredzekerheid en hoogtevrees zijn essentieel, evenals geschikt schoeisel, een uitstekend richtingsgevoel en ervaring in alpien terrein. Veiligheid is ook belangrijk bij het gebruik van alpine technische hulpmiddelen.